Stivranke
Clematis recta
Stivranke er innført og dyrka som prydplante. Arten forvillar seg ein sjeldan gong og er førebels berre kjent frå Oslo, Akershus og Rogaland. Han kjem opphaveleg frå Mellom- og Sør-Europa.
Stivranke avbilda i Botanisk hage på Tøyen i Oslo.
Kjenneteikn
Stivranke er ei 0,5–1 m høg, fleirårig opprett urt (ikkje ein slyngplante), med motsette finna blad med 5–7 eggforma, heile småblad. Blomane er talrike og sit i toppar i bladhjørne, ca. 1 cm store og med kvite, petaloide (kronbladliknande) begerblad. Kronblad manglar; blomane har ikkje bikrone. Arten er vindspreidd; griffelen strekkjer seg og vert fjørforma og sit att på frukta.
Stivranke er ei opprett urt med motsette finna blad.
Dei kvite blomane er talrike, små og sit i toppar i bladhjørne.
Kromosomtal
Diploid med grunntal x = 8. 2n = 16. Teljingar er ikkje utførte på norsk materiale.
Økologi og utbreiing
Stivranke er ein innført art som vert dyrka som prydplante. Han er førebels berre funnen forvilla i Oslo, Bærum (Akershus), Larvik (Vestfold) og Randaberg (Rogaland), men det er uvisst om han er bufast nokon stad; alle funna er frå einskilde år ulike stader. Arten er heimleg i Mellom- og Sør-Europa.
Forvekslingar
Stivranke har ingen opplagde forvekslingsartar.
Kjelder
Elven R, Bjorå CS, Fremstad E, Hegre H og Solstad H (2022). Norsk flora. 8. utgåva. Samlaget, Oslo.
Siter nettsida som:
Hegre H og Elven R. Stivranke Clematis recta L. www.artsdatabanken.no/Pages/286499. Lasta ned <dag/månad/år>.